|
Zater- en zondag, 26 en 27 juni 2010
Nadat mijn vrienden en ik de Shimano Classic hadden gereden met de mountainbike, vonden we dat we weer eens iets anders wilden doen. We gingen surfen op internet en kwamen op de site van www.mtbwestel24uur.be. Daar zagen we iets wat ons wel leuk leek. Even rond gevraagd wie er mee ging en uiteindelijk hebben we ons met 5 man en 1 vrouw ingeschreven voor dit evenement. Dit was voor ons de eerste keer en dus wisten we niet wat ons te verwachten stond. We kwamen al een paar weken op voorhand bij elkaar om te kijken wat we allemaal nodig hadden, zoals tent, veldbedden, tafels, partytent en dergelijke. Ook moesten we natuurlijk voor vervoer zorgen.
 Uiteindelijk was het zover. Op zaterdagmorgen om 11 uur vertrokken we met een bus (afgeladen vol) en 2 auto’s richting Westerlo. Daar aangekomen konden we al snel op de camping een plekje zoeken. Tot onze schrik zagen we overal teams met tacxs-trainers, massagetafels en een heel professionele uitrusting. Kwamen wij aan met 2 kratten bier en nog wat lekkernij. Wat moesten wij nu doen???
Toch kwam het zover: rond 4 uur werd het startsein gegeven en onze eerste rijder ging op pad tussen 102 andere dapperen. Een stofwolk bleef achter nadat iedereen weg was. Want het was uiteindelijk prachtig en vooral droog weer. We reden in groepen van 2 en om en om een rondje van ongeveer 6 km.
Zo reden we samen 6 rondjes en dat duurde tussen 1,5 en 1 uur en 3 kwartier, naar gelang hoe hard er gereden werd. De eerste rijder reed zijn ronde terwijl de 2de stond te wachten in een soort pitsstraat. Gescheiden door 2 grote dwarsbalken waar niet gefietst maar gelopen moest worden, werd hier de bidon met de tijdschip doorgegeven. Tijdens de nacht heeft iemand een van deze balken over het hoofd gezien en is met volle snelheid tegen zo’n balk gereden. Wat een spectaculair gezicht was dat. Balk dwars doormidden, fiets volledig vernield en de renner zelf had eigenlijk niks bijzonders. Toch even geschrokken van dit geheel.
|
|
 Het was een bijzondere ervaring om ’s nachts te rijden. Bijna heel het parcours was verlicht. Vooral rond de camping was het heel gezellig en leuk om te zien met al die lichtjes. Want je kwam 2 keer langs de camping tijdens het fietsen en veel mensen moedigden je dan ook aan. Slapen deed je dan zoveel mogelijk maar dat viel natuurlijk niet altijd mee. Toch in totaal een uurtje of 3 mijn ogen dicht gehad.
Het eten (’s avonds een heel groot bord spaghetti, ’s morgens een fantastisch ontbijt en tijdens het rijden zoveel fruit en drinken als je maar wilde) was perfect geregeld. Ook was de hele organisatie dik in orde en deze verdient zeker een hele grote pluim.
Uiteindelijk eindigden we als 79ste van de 102 ploegen maar dat vonden we best goed omdat het onze eerste keer was. Volgend jaar gaan we voor een hogere plaats natuurlijk.
Ook vond ik het tof dat de hard rijders heel veel respect hadden voor iedereen die niet zo fanatiek of hard ging. Er werd alleen ingehaald op stukken waar het kon en er werd altijd even een seintje gegeven indien men voorbij wilde. Dit werkte echt in het voordeel van iedereen. Want het plezier maken en veiligheid stond voorop in dit evenement. Ook was het leuk om tijdens dit weekend onze eigen supporters te mogen begroeten.
 Toch altijd even leuk om te zien dat er mensen zijn die je aanmoedigen. Ik deed zelf ook nog mee met een loterij (ten gunste van een ziek kind) en de eerste prijs was een mountainbike. En wat bleek op het einde van de zondagmiddag? Deze jongen had het geluk om deze te winnen. De fietst was te klein voor mij maar gelukkig kon ik hem ‘verkopen’ voor een vriendenprijs aan een van mijn vrienden, die zijn zoontje er heel blij mee maakte.
Kort samengevat :
Geweldig evenement, ruimte voor gezelligheid stiekem toch een biertje en een leuke uitdaging. Wat mij vooral op viel, was het respect voor elkaar, de snelle “professionele groepen”en de recreanten.
Volgend jaar weer van de partij en misschien wel met iemand van onze club?????
|
