Zomaar wat woensdagochtend gedachten

Door: Maaike Soenens
 

Hallo fietsfanaten

Eindelijk ben ik weer eens een woensdagochtend vrij en dus reden om met de seniorengroep te gaan fietsen. Buiten is het grijs en er valt wat nattigheid, wat het predicaat miezer niet mag hebben. Ik heb er dus het volste vertrouwen in dat een grote groep enthousiastelingen mij zal opwachten bij de Deel. Niets is minder waar. Deze eenzame fietsster wacht tot de klok van negen en vertrekt dan maar gedesillusioneerd terug naar huis. Ik had vooraf (te laat mijn bed uit) niet meer op buienradar kunnen kijken. Ik ga er maar van uit dat al die wijze senioren dat wel gedaan hebben en deze dus met de wijsheid in pacht het besluit genomen hebben hun stalen ros aan de haak te laten.

Even komt het in me op alleen verder te fietsen maar de twijfel overvalt mij bij het idee dat deze wijze mannen wel eens gelijk kunnen hebben en het water straks met bakken uit de hemel zal vallen. Dat vooruitzicht spreekt mij van geen kanten aan en met een klein omweggetje kom ik weer thuis aan. Het is rond de klok van tien als ik mijn gedachten over deze fietsperikelen aan het papier toevertrouw. Ik werp af en toe een blik naar buiten. Maar van enige toename van regenintensiviteit is nog steeds geen sprake. “Hé, had ik nu toch maar......”.  Nee, die gedachte werp ik snel van mij af, dat heeft ook geen zin. De stofzuiger moet er aan geloven en vol energie stort ik mij op de huishoudelijke taken. Moet tenslotte ook gebeuren. Ja, wat kan ik er nog meer van zeggen?      

 

Allee senioortjes van de woensdagochtend: Zijn we nou watjes geworden om bij een spatje regen het fietsen voor gezien te houden? Ik ben er vast van overtuigd dat als er geen buienradar was er zeker mensen aan de Deel hadden gestaan. We noemen het vooruitgang, moderne tijd, ontwikkeling! Maar ook alle navigatiesystemen ten spijt nemen we nog net zo vaak een verkeerde afslag.

Allee, het is net wat harder gaan regenen. Ben ik toch nog blij dat ik het voorbeeld van de thuisblijvers heb gevolgd anders was ik nu misschien een verzopen kat geweest en had ik misschien een lekke band gereden. Maar een ding is zeker. Als ik straks naar mijn werk fiets heb ik een schoon en opgeruimd huis. Alles "spic en span". Is ook iets voor te zeggen! En wie weet is het dan opgehouden met regenen.

Nog één ding! Gisteravond veel last gehad van mijn artroseknobbel op de voet. Ik had het kunnen weten van die regen, een buienradar heb ik echt niet nodig.

Fietsmaatjes bedankt en tot een volgend rendez-vous
Maaike      

up