WTC De Hellen ontwikkel

Sluitingsrit 2021/22 ATB in den Bockenreyder

Tweedaagse mei 2019

uitgesteldeTwee Daagse 2020 alsnog in 2021

ATB, 9 November 2019, Brabantse landweggetjes

Pagina 1 van 2

Door: Maaike Soenens
Foto's: Huub de Volder
Video:Hein Jakobi

Woensdag, 30 september 2015

Pagina 1: Als Maaike gaat ...
Pagina 2: En meer, en nog meer ...

Als Maaike gaat ...

Ik hoop op een rustige dagdienst zodat ik de ruimte krijg om tijdens het koffiedrinken hier en daar alvast afscheid te kunnen nemen van de aanwezige collega’s.

Wat een rustige dag moest zijn verandert op slag als we rond 9.30 een bewoner (98jaar) op bed aantreffen die onverwacht in haar slaap is overleden. Alle zeilen worden bijgezet om het normale werk doorgang te laten vinden en tezelfdertijd alles te regelen rondom het overlijden. De dochter die met het haar in de verf bij de kapster zit komt na anderhalf uur op de afdeling. Samen met de dochter en mijn collega nemen we de tijd voor een praatje en troosten elkaar met de fijne herinneringen die we hebben aan het lange verblijf op onze afdeling. Ik vertel haar dat het voor mij bizar is om dit op mijn laatste werkdag mee te moeten maken, waarop de dochter antwoordt: ”Ons moeder zal gedacht hebben: als Maaike weggaat dan ga ik ook maar”. We kunnen er allebei om lachen.

Emoties

Mijn emoties vliegen alle kanten uit, met als hoofdthema: afscheid nemen, enerzijds van een lieve bewoner en anderzijds van mijn eigen collega’s, het werk en de Bijsterstede.
Om 15.15 is de overdracht en ik sluit ondanks alles de dag af met een tevreden gevoel. Ik neem afscheid van de collega’s van de avonddienst en treuzel nog wat, niet goed wetend wat te doen: sleutel/badge inleveren? Wat moet ik nog zeggen -alles is al gezegd- en wordt door Ria aangemaand nu toch maar naar beneden te gaan
Met Hendrik afgesproken dat hij mij om 16.00 met de auto komt ophalen, tijd zat dus. Beneden in de hal val ik van de ene verbazing in de andere.
Vanaf de liftdeuren tot de voordeur staat een erehaag van collega’s, ex collega’s, vrijwilligers, bewoners, keukenpersoneel mij op te wachten. Jammer maar ik neem de trap en kom naast de erehaag uit. Een bataljon fotografen in gehurkte positie staat klaar om foto’s te nemen of te filmen. Jezus wat is hier aan de hand?
Mijn oude directeur, Jan van Zon, nodigt mij uit om plaats te nemen op een duofiets. Een rondje Bijsterstede denk ik nog in alle onschuld. “Ja, maar Hendrik komt mij om 16.00u. ophalen” opper ik nog. “Maak je geen zorgen, alles is geregeld! Daar kon ik het mee doen.