Pagina 1 van 3
De hoogtepunten van de Driedaagse Parijs-Goirle Door: Jan van Nunen
Weekeinde van 10, 11 en 12 juli 2009
Culturele hoogtepuntenDe tocht van Parijs naar Goirle is zeer geslaagd en er valt veel over te schrijven. Ik zal me beperken tot de hoogtepunten die het meest vers in mijn geheugen liggen. Doornik: op afstand het mooiste stadje waar we doorheen zijn gekomen. Nou moet ik daar wel aan toevoegen dat ik Lier niet gezien heb. Op de tweede plaats de kasseienstrook van minimaal 3 sterren. Groot blad en dan zo hard mogelijk door het midden. Dan voel je ze niet. Prima dat die strook erin zat. Al is het maar voor onze sponsor Rings en om een hoge opkomst te krijgen bij de Ronde van Vlaanderen die we binnenkort gaan rijden. Technische hoogtepunten Twee nominaties. Wout die de staande buis van het frame van Neel heeft uitgefreesd. Verder de GPS systemen. Ze leiden ons zonder problemen over de mooiste weggetjes binnendoor. Zelf ben ik een keer verkeerd gereden. Maar dat lag niet aan de GPS. Verbale hoogtepunten Het gehijg in hotel premiere class. Zelf niet gehoord maar van horen zeggen. Frans L. dacht ‘s morgens dat hij het had gedroomd. Het realiteitsgehalte kan ik niet vaststellen. Misschien was het wel pay-tv die de hele nacht op een kamer per ongeluk is blijven aanstaan. De moppen van Maarten heb ik wel gehoord. Die hebben trouwens ook opvallend vaak te maken met hoogtepunten. |
Sportieve hoogtepunten De formule van Toon: de meest snelle manier om een groep te laten fietsen is het splitsen van de groep in sterke fietsers die als subgroep achter de net iets minder sterke fietsers gaan rijden. Dat de formule klopt heeft de driedaagse bewezen. Persoonlijk sportief hoogtepunt voor mij zijn de klimmetjes. Gewoon lekker een paar keer volle bak tegen hellingen op. Dat is voor mij veruit het leukste. En even voor alle duidelijkheid: bij mij en die paar anderen die dat doen, gaat dat niet gepaard met asociale bijbedoelingen. Laat staan sparen door verzaken van kopwerk. Zoek achter het klimsprinten geen dingen die er niet achter zitten. Laat die paar gekken toch gewoon even hun klimpleziertje hebben! Culinaire hoogtepunten Ik heb eens een verhaal gelezen over de wielrenner Briek Schotte. Ook wel IJzeren Briek en de laatste Flandrien genoemd. De enige doping die hij wel eens nam tijdens een koers was een Rodenbach. Gewoon onderweg bij een café. Dat is volgens Briek het enige bier waar iets in zit waar je benen goed van herstellen. Géén pintje of trappistje, alléén Rodenbach voor Briek. Ik geloof Briek. Zondag had ik superbenen. Dankzij de vier Rodenbachs. Organisatorische hoogtepunten Op de eerste plaats de uitstekende begeleiding door Maaike en de baas van John. Zo iemand die zijn hele vrije weekend opoffert voor ons zou je toch gelijk “baas van de week” willen maken. Verder natuurlijk niet te vergeten de door John geregelde vrachtwagen. Een betere fietsenstalling en tassen-vervoerder kan ik me niet voorstellen. Tot slot: Een groot woord van dank voor de organisatoren en de voorrijders. Daar zijn vele dagen werk in gaan zitten. Ga er zelf maar eens aan staan! Hendrik DeJonckheere: nu pas weet ik waar je voorouders die mooie achternaam aan te danken hebben: gepassioneerd nederig dienaarschap! |
||
 |
|||